قطعا ازدواج یکی از تصمیمات مهم برای هر شخص است که در پی آن وظایف و تکالیف مهمی‌شکل می‌گیرد. یکی از این تکالیف نگهداری از فرزندان است که در صورت فوت سرپرست و یا طلاق زوجین، می‌توان حق و حقوق فرزند را به صورت کاملا قانونی طلب کرد.
در تعیین میزان نفقه فرزند مشترک معمولا دادگاه های خانواده موضوع را به کارشناس ارجاع می دهند و کارشناس با تماس با والدین طفل و پرسیدن سوال های در خصوص شرایط زوجین و فرزند مشترک و وضع مالی پدر، میزان نفقه مورد نیاز فرزند را مشخص می کند که این میزان برای همه یکسان نیست. بدیهی است زندگی در شهر، روستا، شهرهای بزرگ و کوچک ، سطح تحصیلات، شغل و محل زندگی زوجین در میزان نفقه تاثیرگذار است. شخصی که تمکن مالی کافی دارد باید لباس، غذا، مسکن و سایر خدمات مورد نیاز نفقه را متناسب با وضعیت مالی خود تهیه کند.
در صورتی که پدر فوت کرده باشد و یا از لحاظ مالی استطاعت کافی برای پرداخت نفقه را نداشته باشد، بر طبق قانون پدربزرگ فرزند موظف به پرداخت نفقه خواهد بود. در صورتی که پدربزرگ نیز فوت کرده باشد و یا استطاعت مالی نداشته باشد، این وظیفه بر عهده سایر اجداد پدری است. در صورت عدم توانایی اجداد پدری در پرداخت نفقه فرزند، این مهم بر عهده مادر می‌افتد.
بر خلاف زوجه که می تواند نفقه معوقه خود را در صورت استحقاق و پرداخت نکردن از زوج دریافت کند در نفقه فرزند، نفقه گذشته قابل مطالبه نیست و صرفا پرداخت نفقه ناظر به آینده خواهد بود.
